توب
تَابَ (و)(n. ac. تَوْب
تَوْبَة
تَابَة — مَتَابَة )
a. [Ila], Turned to (God), repented.
إِسْتَتْوَبَa. Besought to repent.
تَوْبَة []
a. Repentance, penitence, contrition.
تَاْوِبa. Penitent, contrite.
تَابُوْت
a. see تَبَتَ
تَاْوُوْب
تُوْت
a. Mulberry.
تُوْتِيَآء
P.
a. Zinc; tutty, sulphate of zinc; pompholyx.
b. Tutty (fish).