نقم
نَقِمَ(n. ac. نَقَم)
a. see supra
(a)
نَاْقَمَ
a. [ coll. ], Vexed, tormented.
إِنْتَقَمَa. see I (a)b. Avenged.
إِسْتَنْقَمَ
a. [ coll. ]
see I (a)نَقْمَة
1t
نِقْمَة
(pl.
نَقِم
نِقَم نَقِمَات )
Vengeance; chastisement, punishment; disgrace.
نَقَمa. Middle of the road.
نَقِمَةa. see 1t
نَاْقِمa. Avenger.
N. Ag.
إِنْتَقَمَa. see 21
N. Ac.
إِنْتَقَمَa. Vengeance; revenge.